اختلال دید محیطی:
اختلال دید محیطی مربوط به حفره کره چشم میباشد که میتواند مربوط به اختلال در قرنیه، عدسی، مایع زجاجیه و یا شبکیه باشد.
اختلال دید مرکزی:
مسیر عصبی بینایی یا تست مرکزی از عصب بینایی واقع در شبکیه شروع و تا کورتکس بینایی واقع در لوب اکسیپیتال را شامل میشود.
شامل: ۱. عصب اپتیک ۲. کیاسما ۳. اپتیک تراکت ۴. اپتیک رادیاسیون ۵. کورتکس بینایی
AION(ant ischemic optic neuaritis)
علامت به صورت کوری ناگهانی بدون درد یک طرفه است در سنین بالای ۴۵ سال است و معمولاً کاهش دید به صورت نیمه فوقانی یا تحتانی و ارتفاعی است و بهبود آن بسیار کم است و معمولاً مربوط به آرترواسکلروز و بالای سن ۴۵ شایعتر است ولی در فرم ناشی از واسکولیت مثل Giant cell Artraitisاول یک طرفه است و سپس طرف مقابل را هم درگیر میکند.
نوریت اپتیک:
در افراد جوانتر دیده میشود یکطرفه است. با درد پشت چشمی همراه است رشد آن پیشرونده است. ظرف یک هفته کامل میشود و ظرف دو هفته بینایی بهتر میشود و اصولاً بعد از ۱۲-۳ ماه بینایی تقریباً کامل بر میگردد. از دلایل شایع آن میتوان بیماری M.S را نام برد.
ضایعات فشاری:
از قبیل تومورها: مننژیوما، اپتیک نروگلیوما و ضایعات انفیلتراتیو که معمولاً یک طرفهاند و با ادم پاپی همراهند.
اختلالات توکسیک:
از قبیل کمبود ویتامین و یا مواد سمی از قبیل متانول- مصرف طولانیمدت الکل
نوروپاتی ارثی از قبیل Leber
نوروپاتی تروماتیک:
ترومای نافذ با ایجاد اثر فشاری مدل کانال اپتیک و یا قطعه استخوان اثر فشاری روی عصب
ترومای blunt:
با ایجاد نیروی بسیار شدید و آسیب عصب اپتیک
کیاسما:
دلیل شایع آن تومورهای ناحیه سلا و شایعتر تومور هیپوفیز است که با ایجاد نقص بینایی به صورت نیمه بینایی دوطرفه خارجی است.
ضایعات خلف کیاسما:
دلایل شایع آن تومور خونریزی و یا اسکیمی میباشد. در ضایعات خلف کیاسما احتمال سالم ماندن دید مرکزی بیشتر است و احتمال از بین رفتن میدان بینایی بیشتری میباشد.
کورتیکال:
آسیبهای ناشی به منطقه اکسیپوت (پشت سری) از اثر اسکیمی- خونریزی ضربههای تومور و یا نارسایی عروقی میتواند باعث کوری کورتیکال شود که پیش آگهی آن مناسب نیست.